Η δύναμη της προσευχής

Στα πλαίσια του μαθήματος της θ.ε. "2.3 Η προσευχή" της Α΄ Λυκείου, οι μαθητές/μαθήτριες κλήθηκαν να αναλάβουν έναν ρόλο. Ειδικότερα έχουν τον ρόλο του ιερέα στην ταινία "Τρεις εσείς, τρεις εμείς".

Το βράδυ μετά τη συνάντηση με τους 3 ψαράδες, τι θα έγραφε στο ημερολόγιό του ο ιερέας;

Ακολουθούν ορισμένα κείμενα μαθητών/μαθητριών του Α1 του Βενετοκλείου - 1ου Λυκείου Ρόδου.

"Αγαπητό μου ημερολόγιο,

σήμερα εγώ και οι μοναχοί μου συναντήσαμε για τελευταία φορά αυτούς τους Άγιους ψαράδες.....Την πρώτη φορά που τους συνάντησα είπα ότι δεν πιστεύω στα παραμύθια κι ότι όλα αυτα που ακούω να λένε για αυτούς τους τρεις είναι μόνο κουτσομπολιά ηλικιωμένων αγράμματων γυναικών.Όταν τους ρώτησα πώς βρέθηκαν εκεί μου είπαν ότι σε μια κακοκαιρία που τους παρουσιάστηκε την ώρα που ψάρευαν προσευχήθηκαν στον Θεό λέγοντάς Του να τους βγάλει στην στεριά και εκείνοι θα έμεναν για πάντα εκείς ,έτσι κατέληξαν  σε αυτό το ερημονήσι.Την δεύτερη φορά που τους συνάντησα τους ρώτησα πώς προσεύχονται.Τότε αυτοί μου απαντησαν ότι επειδή ήταν αγράμματοι επινόησαν μια δική τους προσευχή :<<ΤΡΕΙΣ ΕΣΕΙΣ, ΤΡΕΙΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ, ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΑΣ.>>.Μου ζήτησαν τότε να τους μάθω να προσεύχονται. Εγώ , λοιπόν, ξεκίνησα με τους μοναχούς μου να τους μάθουμε το Πάτερ Ημών. Αφού τελειώσε η διδασκαλία της Κυριακής Προσευχής επιστρέψαμε στο καράβι.Ξαφνικά εκεί που χάζευα το πέλαγος βλεπώ τους τρεις ψαράδες να περπατούν πάνω στο νερο.Τότε λέω από μέσα μου : << Εγώ είμαι 50 χρόνια ιερέας και δεν έχω καταφέρει να περπατήσω στο νερό και ούτε προκείται.Τότε συνειδητοποίησα ότι βρισκόμουν μπροστά στην Αγία Τράπεζα (τον Πατέρα - τον Υιό - το Άγιο Πνεύμα).>>Από αυτούς λοιπόν τους τρεις Άγιους ψαράδες έμαθα ότι όπου υπάρχει ταπείνωση και απλότητα , εκεί βρίσκονται οι Άγγελοι κι όπου υπάρχει εγωισμός και έπαρση ,εκεί δεν υπάρχει τίποτα.Τέλος έμαθα ότι η δύναμη της προσευχής δεν βρίσκεται στα πολλά λόγια αλλά στην απλότητα και την ειλικρίνεια της καρδιάς!!!!!!" (Ε.Κ.Π.)

"Τετάρτη 20/12/2017

Σήμερα συνέβη κάτι το αναπάντεχο, που πιθανότατα δε θα έχω την ευκαιρία να ξαναζήσω. Μεταβήκαμε σε ένα νησί έρημο και απομονωμένο στη μέση του πουθενά, όπου υπήρχε η φήμη ότι κατοικούσαν τρεις άγιοι ψαράδες. Υπήρχε περίπτωση να πειστώ μόνο εάν το επιβεβαίωνα ο ίδιος. Επρόκειτο, λοιπόν, όπως διαπίστωσα για ανθρώπους «αμόρφωτους», δεν είχαν πολλές γνώσεις, που όμως είχαν αφιερωθεί στο Θεό. Προθυμοποιηθήκαμε να τους μάθουμε μία, κατά τη γνώμη μας, «σωστή» προσευχή: την Κυριακή προσευχή. Όταν όμως φύγαμε από το νησί και επιβιβαστήκαμε στο πλοίο είδα κάτι το εξωπραγματικό, κάτι το αφύσικο: οι 3 άνδρες τρέχοντας πάνω στη θάλασσα φώναζαν να επαναλάβουμε την προσευχή γιατί ξέχασαν τα λόγια! Εκείνοι οι τόσο απλοϊκοί άνθρωποι είχαν αποκτήσει αληθινά τη χάρη του Θεού, χωρίς όμως να υπερηφανεύονται και να το διαδίδουν παντού.

Η όλη αυτή περιπέτεια είχε το εξής ηθικό δίδαγμα: όταν κάποιος προσεύχεται επικοινωνεί με το Θεό. Μέσα από την προσευχή εκφράζουμε την ευχαριστία απέναντι στο Θεό, παρακαλούμε για συγχώρεση, για το έλεός του ή εκφράζουμε επιθυμίες. Επομένως στην άμεση αυτή σχέση μας με το Θεό πρέπει να είμαστε ταπεινοί, να νιώθουμε πραγματικά το περιεχόμενο της προσευχής και τα λόγια μας να «αγγίζουν» πρώτα τη δική μας καρδιά. Δεν χρειάζεται να μαθαίνουμε τυποποιημένες προσευχές, ούτε και να εξαναγκαζόμαστε να προσευχηθούμε. Χρειάζεται να νιώθουμε την ανάγκη για ουσιαστική επικοινωνία και ψυχική λύτρωση, να μοιραζόμαστε τις ανησυχίες μας, να παραδεχόμαστε τα λάθη μας και να μην αυτοεπαινούμαστε. Ακολουθώντας, λοιπόν, το παράδειγμα των 3 ψαράδων, κατανοούμε πως για να προσευχηθούμε πραγματικά πρέπει πρώτα εμείς να το νιώθουμε και να μην βρισκόμαστε υπό άλλων υποδείξεων. Δεν υπάρχει σωστή και λάθος προσευχή. Υπάρχει αληθινή και ουσιαστική, ανούσια και προσποιητή. " (Α.Α.)

"Αγαπητό ημερολόγιο,

σήμερα μετά από αυτήν την περιπέτεια , κατάλαβα πως η δύναμη της προσευχής δε βρίσκεται στα πολλά λόγια , αλλά στην καθαρότητα, την ειλικρίνεια και την απλότητα της ψυχής. Πριν από αυτό το συμβάν πίστευα πως οι άγιοι περιορίζονται μόνο στους μοναχούς ή τους κληρικούς. Ωστόσο, σήμερα έμαθα πως πρόκειται για απλούς, γνήσιους και ταπεινούς ανθρώπους. Η αγιότητα είναι η ουσιαστική σχέση με το Θεό και η πλήρης και παντοτινή αποδοχή του θελήματός του. Η αγιότητα δε μεταδίδεται μέσω της προσευχής, δεν κερδίζεται με την ανάγνωση βιβλίων. Μια σύντομη προσευχή με 3 λέξεις μπορεί να είναι περισσότερο εγκάρδια και αποδοτική από μια πλήρη προσευχή δίχως ευλάβεια, συγκίνηση και σεβασμό. Η προσευχή λοιπόν είναι μια δύναμη που θερμαίνει τη σχέση μας με το Θεό, είναι η πηγή φωτισμού μας και αυτή μπορεί να αποδοθεί με λίγες φράσεις. Σήμερα, αυτοί οι 3 άνδρες μου υπενθύμησαν πως η καρδιακή είναι η προσευχή που αναδεικνύει του αγίους. Για αυτούς τους λόγους η σημερινή περιπέτεια κατέληξε σε ένα ηθικό δίδαγμα, το οποίο συνοψίζεται ως εξής : υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι, οι οποίοι εφαρμόζουν με έναν τελετουργικό κι εξωτερικό τρόπο την προσευχή, παρά με έναν εσωτερικό, αληθινό και πνευματικό. Οι 3 αυτοί ψαράδες ήταν απλοί άνθρωποι οι οποίοι πίστευαν και προσεύχονταν σταθερά και αδιαλείπτως, με καθαρή καρδιά, με πίστη κι ελπίδα στο Θεό. Γιατί η προσευχή είναι μια δύναμη που καταφέρνει να μετουσιώνει και να μεταμορφώνει τον άνθρωπο. Κι αυτό έγινε αντιληπτό σήμερα, χάρη σε αυτούς τους ανθρώπους, που αξίζουν να λέγονται άγιοι." (Ε.Π.)

Αναρτήθηκε από Νίκος Τσιρέβελος στις 11:06 μ.μ.