Να το σπήλαιο και η φάτνη και
μέσα της το νεογέννητο Βρέφος που έθεσε εκεί η ανύμφευτος Θεοτόκος! Να
και οι μάγοι που το τιμούν με τα τίμια δώρα τους καθοδηγούμενοι από το
ασυνήθιστο αστέρι ψηλά! Να και το πρόσωπο του αγγέλου που ψάλλει: «Δόξα
εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία»! Να και οι
ποιμένες που άκουσαν από ψηλά: «Ετέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ, ος εστι
Χριστός Κύριος», η ελπίδα σας, στο χωριό της Βηθλεέμ! Αλήθεια όλα αυτά
είναι θαυμαστά πράγματα και μαρτυρούν σαφώς ότι αυτό το Βρέφος είναι ο
βασιλέας των πάντων Θεός. Κανείς εξάλλου δεν μπορεί να πεί ότι όλα αυτά
έγιναν τυχαία, επειδή από παλιά όλα αυτά είχαν προφητευθεί γι’ Αυτόν,
όπως μαρτυρούν αδιάψευστα τα θεόπνευστα βιβλία των αγίων ανδρών, των
προαγγέλων του μέλλοντος.
Πρέπει να αισχύνεται λοιπόν το αυθάδες
γένος των Εβραίων που αρνιέται αναιδώς αυτά τα γεγονότα! Διαφορετικά ας
δοξάσει μαζί μας τον Ιησού ως Θεό αναγνωρίζοντας πως όλα όσα προφήτευσαν
γι’ Αυτόν πριν από πολλά χρόνια οι άγιοι προφήτες, πραγματοποιήθηκαν
ακριβώς. Με έναν λόγο Του θεράπευε τους λεπρούς, χάριζε την όραση στους
τυφλούς και ανάσταινε από τους τάφους τους νεκρούς. Διαφορετικά, ας
παραμένουν κακόβουλα στην έχθρα τους, ας γνωρίζουν ότι δεν υπακούουν πιά
στους αγίους προφήτες, αφού τους αντιμετωπίζουν σαν να έχουν διαψευσθεί
σχετικά με τον Χριστό. Τέλος, ας μην περιμένουν πιά τον ερχομό κάποιου
άλλου, επειδή ο χρόνος που ορίστηκε για τον ερχομό Του έχει προ πολλού
περάσει.
Αναγνωρίζουν ως πιθανό Αυτόν που είπε
στον προφήτη, όταν θέλησε να μάθει για τον χρόνο της παύσεως των
δυστυχιών του λαού Του: «Εβδομήκοντα εβδομάδες συνετμήθησαν επί τον λαόν
σου και επί την πόλιν την αγίαν σου … και του σφραγίσαι όρασιν και
προφήτην και του χρίσαι άγιον αγίων»; [1] Μα η προφητεία αυτή έχει
αναμφίβολα πραγματοποιηθεί, επειδή μετά τον Χριστό δεν έχει εμφανιστεί
κανείς άλλος σε αυτούς να προφητεύει το μέλλον. Αν πιστεύουν λοιπόν ότι
οι προφήτες είναι εκείνοι που λένε την αλήθεια και είναι φίλοι του Θεού
και για τον λόγο αυτόν προσπαθούν να τους υπακούουν, ας υμνούν τον
Χριστό, τον Θεό μας, χωρίς καμία αμφιβολία, επειδή σε Αυτόν και μόνο
πραγματοποιήθηκαν όλες οι προφητείες γενικώς και είναι Αυτός που
υμνείται ως «Θεός ισχυρός, εξουσιαστής, άρχων ειρήνης, μεγάλης βουλής
άγγελος», όπως κηρύττει ο Ησαίας [2].
Τι σημασία είχε όμως το γεγονός ότι
Αυτός υπέφερε πάθη, αφού δεν ήταν η θεότητά Του που υπέφερε, αλλά η
σάρκα, την οποία δέχθηκε εξαιτίας του μεγάλου ελέους Του; Υπέφερε δε
αυτοβούλως με την ευδοκία του ανάρχου Πατρός, ο οποίος με αυτόν τον
τρόπο θέλησε να σώσει το γένος των ανθρώπων, όπως προ πολλών ετών είχε
προφητευθεί γι’ Αυτόν από τους θεοπνεύστους προφήτες. Πρέπει να
υποκλινόμαστε στην χάρη του Θεού ως θείο δώρο και όχι να αποστρεφόμαστε
τους τρόπους της θεραπείας. Και αν προστάξει ο Θεός να πράξουμε κατά
κάποιον τρόπο κάποτε κάτι, πρέπει να υποταχθούμε στο θέλημά Του, όπως τα
παιδιά υποτάσσονται στους γονείς τους με πλήρη πεποίθηση ότι Αυτός, ως
πάνσοφος και πανάγαθος και ως η ίδια η Αλήθεια, δεν μας καλεί σε τίποτα
παράνομο η απρεπές η ανώτερο από τις δυνάμεις μας. Ο,τι μας προστάζει
έχει σκοπό να μας εξαγνίσει από κάθε ελάττωμα και να μας στολίσει με τις
αρετές της θεόμορφης δόξας Του. Ας αποδείξουν λοιπόν ότι ο
προσδωκώμενος Μεσσίας πρέπει να είναι ξένος προς τα πάθη και τον θάνατο.
Να κατέχει μόνο την ανθρωπίνη φύση, την δόξα και τον πλούτο και το
μεγαλείο της αιωνίας βασιλείας, όπως νομίζουν, και να κάθεται στον
βασιλικό του θρόνο, για να κυβερνάει όλες τις χώρες του κόσμου. Αν όμως
αδυνατούν να το αποδείξουν αυτό, ας Τον προσκυνήσουν μαζί με μας και
τους αγίους προφήτες, που σαφώς Τον αναγνωρίζουν ως έχοντα δύο φύσεις,
τέλειο Θεό και συνάμα τέλειο Άνθρωπο, που με την σάρκα Του δέχθηκε τον
θάνατο, την δε τρίτη ημέρα αναστήθηκε πάλι εκ νεκρών, εμφανίστηκε στους
φίλους Του και κάθισε στον θρόνο δεξιά του ανάρχου Πατρός Του ως Θεός
και Κύριος των πάντων. Τι μπορεί να πεί σχετικά με αυτά ο ατίθασος και
ανυπότακτος αυτός λαός;
1. Δαν. 9,24.2. Ησ. 9,6.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου