μια στιγμή είναι αρκετή..

μια στιγμή είναι αρκετή..

..να τα φέρει όλα αλλιώς.. Κάτω απο άλλες προυποθέσεις ετούτη εδω η ανάρτηση,θα μιλούσε για  κάτι αισιόδοξο.. Μα ένας κόμπος υπάρχει στο λαιμό μου και το κεφάλι μου δεν αντέχει άλλο.Σκέφτηκα πολύ πριν μοιραστώ μαζί σου αυτές τις λέξεις.Δεν θέλω να γράφω στενόχωρα,μα σκέφτηκα οτι θα μου έκανε καλό,αν μπορέσω και αδειάσω την ψυχή μου απο τη στεναχώρια της..

weheartit.com

Μια μαμά,πριν λίγες ώρες έπαψε να ζει. Μια μαμά,πηγαίνοντας για τη δουλειά της,είδε όλη της τη ζωή να γκρεμίζεται εμπρός στα μάτια της.Ενας ασυνείδητος οδηγός,τσαλαπάτησε με τις ρόδες του φορτηγού του,τα όνειρα της. Με τη μαμά εκείνη είχαμε συναντηθεί πολλές φορές και είχαμε μιλήσει άλλες τόσες.Σε κοινά πάρτυ,σε συγκεντρώσεις στο σχολείο.Οι κόρες μας ήταν συμμαθήτριες.Έμενε λίγα μέτρα πιο κάτω απο το σπίτι μου.Εκεί που έγινε και το μοιραίο.. Δεν το χωράει ανθρώπινος νους.Να πηγαίνεις στη δουλειά και ξαφνικά να μην γυρίζεις ποτέ πίσω..Να φτιάχνεις μια όμορφη οικογένεια και ξαφνικά κάποιο χέρι να σου ξεριζώνει το κοινό μέλλον.. Να το ρίχνει στις αναθεματισμένες ρόδες ενός αυτοκινήτου.Στην άκαρδη άσφαλτο..Εκεί όπου άφησε την τελευταία της πνοή.Λίγα λουλούδια αφημένα σε εκείνο το σημείο και ενα μικρό κεράκι για να ταξιδέψει η ψυχή εκείνης της μανούλας σε μέρη γαλήνια.. Είμαι τόσο συγκλονισμένη..Eπιστρέφοντας στο σπίτι,αγκάλιασα τα μικρά μου μωράκια και τα έσφιγγα..Σκεφτόμουν οτι εκείνη δεν θα μπορέσει να το κάνει ξανά.Δεν θα τα δει ποτέ να μεγαλώνουν.Να ακολουθούν το δικό τους δρόμο.Να φτιάχνουν τη δική τους ζωή. Κράτησα σφιχτά το χέρι του συντρόφου μου και σκεφτόμουν οτι έπρεπε η αύρα του να εισχωρήσει βαθιά μέσα στα κύτταρα μου.Να μείνει για πάντα εκεί.. Κοιτούσα τα πρόσωπα τους και ήθελα να χαραχτούν στη μνήμη μου.Όλες οι λεπτομέρειες τους.. Σαν Φυλαχτό..
Εκείνη όμως δεν θα έχει δεύτερη ευκαιρία..
Σκεφτόμουν λοιπόν οτι δεν πρέπει να αφήνουμε καμία στιγμή να ξεγλιστράει απο τις χούφτες της ζωής μας.Γιατί δεν γυρίζει πίσω.. Να γευόμαστε τους αγαπημένους μας.Να τους απολαμβάνουμε.Να μυρίζουμε το άρωμα τους και να τους μοιράζουμε την αγάπη μας,σαν να μην έχουμε ποτέ μια δεύτερη ευκαιρία μαζί τους ξανά..Να μην διστάζουμε να πούμε ''σ'αγαπώ,μου λείπεις,είσαι η ζωή μου''..να μην διστάζουμε να κάνουμε όλα εκείνα που δεν τολμήσαμε ποτέ..σήμερα..τώρα.. Να διασκεδάζουμε,να κυνηγάμε τα όνειρα μας..όσο τρελά και αν φαίνονται σε κάποιους.. Να μην αφήσουμε ποτέ κανένα και τίποτα να παραμερίσει τα ''θέλω''μας..Να τρέχουμε πίσω απο όμορφα πουπουλένια σύννεφα.Και αν διαλυθούν απο το πρώτο φύσημα του αγέρα,να φτιάξουμε καινούρια.Πιο δυνατά..

weheartit.com

Να έχουμε ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά της καρδιάς μας.. Να μάθουμε μέσα απο όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.Να βάλουμε ξανά τη ζωή μας,να σταθεί γυμνή απέναντι.Να την κοιτάξουμε στα μάτια και να τις βάλουμε όμορφα ρούχα και πλουμιστά στολίδια.Να την μάθουμε να περπατά ανάλαφρα.Να είναι το βήμα της μελωδικό και αργό.. Αργή και μελωδική να είναι και η ρότα μας.Και αν κάποιο μικρό αγκαθάκι βρει καταφύγιο στο φόρεμα της ζωής μας,να μην του δώσουμε σημασία.Δεν θα μπορέσει να μας πληγώσει.Γιατί η καρδιά μας θα φοράει την πανοπλία της..Δώσε της ενα πεταχτό φιλί και σπρώξε την απαλά,να συνεχίσει.. Μην διστάζεις λοιπόν. Το τώρα,ας είναι η καινούρια σου αρχή*

Αυτό το άρθρο προέρχεται από myStick land!: μια στιγμή είναι αρκετή.. http://mystickland.blogspot.com/2013/01/blog-post_5037.html#ixzz2RgPNiFOu